فیلسوف مرده !
در زندگی زخمهائیست که مثل خوره روح را آهسته در انزوا می خورد و می تراشد.... (بوف کور)فیلسوف مرده !
در زندگی زخمهائیست که مثل خوره روح را آهسته در انزوا می خورد و می تراشد.... (بوف کور)درباره من
یه خر دو پا که به جای عرعر شعر میگه ..!!
ادامه...
روزانهها
همه- شور مثل زندگی از دست نوشته های من
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- آبان 1386 1
- شهریور 1386 1
- فروردین 1386 1
- بهمن 1385 1
- دی 1385 1
- آذر 1385 1
- آبان 1385 2
- مهر 1385 1
- شهریور 1385 1
- مرداد 1385 1
- خرداد 1385 1
- اردیبهشت 1385 1
- فروردین 1385 1
- بهمن 1384 1
- دی 1384 1
- آذر 1384 1
- آبان 1384 1
- مهر 1384 1
- شهریور 1384 1
- مرداد 1384 3
- تیر 1384 1
- خرداد 1384 1
- اردیبهشت 1384 1
- فروردین 1384 2
- دی 1383 2
- آذر 1383 1
- آبان 1383 1
- شهریور 1383 1
- مرداد 1383 10
- تیر 1383 14
- خرداد 1383 2
- اردیبهشت 1383 1
- فروردین 1383 1
آمار : 74995 بازدید
Powered by Blogsky
دریغا که بار دگر شام شد
سرا پای گیتی سیه فام شد
همه خلق را گاه آرام شد
مگر من که رنج و غمم شد فزون
جهان را نباشد خوشی در مزاج
بجز مرگ نبود غمم را علاج
ولیکن در ان گوشه در پای کاج
چکیدست بر خاک سه قطره خون
احمد
یکشنبه 28 تیر‌ماه سال 1383 ساعت 12:22 ق.ظ
شعر تلخی بودا..